YERLEŞME TÜRLERİ
Yerleşmelerin sınıflandırılmasında nüfus miktarı, çalışan nüfusun sektörel dağılımı, ekonomik faaliyet türleri ve idari statüleri gibi özellikler dikkate alınmaktadır
1. KIRSAL YERLEŞMELER
Geçimin tarım ve hayvancılıktan sağlandığı ya da birinin diğerine göre ön planda olduğu, az nüfuslu, şehir özelliği kazanmamış kasaba (belde), köy ve köy altı yerleşmelerine kırsal yerleşme denir.
a. Köy Altı Yerleşmeleri:
Köylerden daha küçük yerleşmelere Köy altı yerleşmeler denir.
Temel ekonomik faaliyetleri hayvancılıktır.
Az miktarda tarım da yapılır.
b. Köy Yerleşmeleri:
Türkiye’de nüfusu 2000 ve altında olan yerleşmeler Köy olarak kabul edilir.
Köyler en küçük idari yönetim biçimidir.
En önemli geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır.
2018 verilerine göre Türkiye’de 18.285 köy vardır.
c. Beldeler:
Nüfus bakımından köylerden büyük ama şehirlerden küçük yerleşmelerdir.
Beldelerde Belediye teşkilatı vardır.
Türkiye’de genelde nüfusu 10.000’in altındaki yerler belde kabul edilir.
Tarım dışı ekonomik faaliyetler de görülür.
2. KENTSEL YERLEŞMELER
Nüfusu genellikle 10.000’den fazla olur.
Tarım dışı faaliyetlerde çalışanların sayısı fazladır.
Geniş alanlar kaplarlar.
MESKENLERDE KULLANILAN YAPI MALZEMELERİ
İnsanların içinde yaşadıkları ve dış etkilere karşı korundukları yerlere mesken denir.
Şehirlerde mesken malzemesi olarak beton yaygın olarak kullanılır.
Kırsal kesimde ise; ahşap, taş, toprak, kar, saz ve kamış gibi malzemeler karşımıza çıkar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder