YERYÜZÜ ŞEKİLLERİNİN HARİTALARA AKTARILMA YÖNTEMLERİ
Yer yüzünün fiziki özelliklerini gösterebilmek için bazı çizim yöntemleri geliştirilmiştir. Bu yöntemlerle çizilen haritalara Topoğrafya Haritaları ya da Fiziki haritalar denir.
Tarama ve gölgelendirme yöntemleri eskiden kullanılan ama günümüzde kullanılmayan iki yöntemdir.
1. KABARTMA YÖNTEMİ
Bu yöntemde yeryüzünün bir ölçek dahilinde üç boyutlu maketi yapılır. Daha sonra bu maket renklendirme yöntemine uygun olarak renklendirilir. Yapımı zor, taşınması zor ve maliyeti yüksektir. Buna rağmen yeryüzü şekilleri en iyi bu yöntemle gösterilir.
2. RENKLENDİRME YÖNTEMİ
Bu yöntemde renkler yükselti basamaklarını temsil eder. Yeşil renk deniz seviyesine yakın yerleri gösterir. Yükselti arttıkça renkler koyulaşır.
Mavi ve tonları denizlerin derinliklerini, Beyaz renk ise yıl boyu erimeyen kalıcı karları temsil eder.
3. İZOHİPS (EŞ YÜKSELTİ EĞRİLERİ) YÖNTEMİ
Aynı yükseklikteki noktaların bir çizgide birleştirilmesi ile elde edilen eğrilere İZOHİPS eğrileri denir.
a. Eş Yükselti Eğrilerinin Başlıca Özellikleri
İzohipsler iç içe kapalı eğrilerden oluşurlar.
Birbirlerini kesmezler yani birbirlerine dokunmazlar
İzohipsler arasındaki yükselti farkı haritanın tamamında aynıdır.
Aynı izohips çizgisi üstündeki tüm noktaların yükseltisi aynı olur.
Komşu iki izohipsin yükseltisi aynıdır.
Geniş olan izohipsler alçak yerleri, dar olanlar yüksek yerleri gösterir.
Çizgiler sıklaştığında eğim artar.
Eş yükselti aralığına Eküidistans denir. Ölçeğe göre değişir.
0 metre her zaman deniz seviyesini gösterir.
Dağ dorukları nokta ya da küçük üçgen gibi işaretlerle gösterilir.
Akarsular düz mavi çizgilerle, mevsimlik akarsular kesik çizgilerle gösterilir.
b. İzohips Haritalarında Bazı Yeryüzü Şekillerinin Gösterilmesi
c. İzohips Haritalarından Profil Çıkarma
İzohips haritalarında, yer şekillerinin verilen doğrultudan kesitinin alınmasına profil denir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder